Online-Bibliothek

φιλό-παις , αιδος , 1) seine Kinder liebend; χέλυς Simonid . 48 (VII, 24); χελιδών Theaet . 2 ( App . 361. – 2) Knaben liebend, wie παιδεραστής ; Theocr . 12, 29; Leon. Al . 1 (XII, 60); Strat . 94 (XII, 255); φλόξ Mel . 6 ...

φιλο-παίσμων , ονος , = Folgdm, Plat. Rep . V, 452 e , im Ggstz von σπουδαστικός , u. Crat . 406 c , beide Male v. l . -παίγμων.

φιλο-παίστης , ὁ, = φιλοπαίγμων, φιλοπαί. κτης , Ael. H. A . 4, 34. 5, 39.

φιλο-πάν-νυχος , Nachtwachen, Nachtfeiern liebend; σελήνη Philodem . 7 (V, 123); Orph. H . 2, 5.

φιλο-παρά-βολος , gern wagend, sich gern in Gefahr stürzend, Sp.; adv . φιλοπαραβόλως , Plut. Philop . 9.

φιλο-πάρθενος , Jungfrauen, den Jungfrauenstand liebend, Sp .

φιλο-πατορία , ἡ , Liebe zum Vater, Sp .

φιλο-πατρία , ἡ , Liebe zum Vaterlande, zum Vater, Ar. Vesp . 1465.

φιλό-πατρις , ιδος , das Vaterland liebend; φιλόπατριν Pol . 1, 14, 4; Diod. ep . 11 (VII, 235); Cic. Att . 9, 10.

φιλο-πάτωρ , ορος , den Vater liebend; Eur. Or . 1605 I. A . 638; Plut. Demetr . 3.

φιλο-πενθής , ές , das Trauern liebend, gern, gewöhnlich trauernd, klagend; φιλοπενϑέστεραι γυναῖκες Plut. consol. ad Apollon. p . 345.

φιλο-πέντ-αθλος , den Fünfkampf liebend, treibend, Schol. Pind. N . 7, 16.

φιλο-πευθής , ές , gern, oft fragend, fraglustig, neugierig; S. Emp. adv. gramm . 42; Nonn .

φιλο-πευστέω , gern, viel fragen, wißbegierig, neugierig sein, Pol . 3, 59, 6.

φιλο-πεύστης , ὁ , = φιλοπευϑής , Ptolem .

φιλο-πευστία , ἡ , Neugier, Plut. de cur . 6.

φιλο-πευστικός , ή, όν , = φιλοπευϑής , s. Lob. Phryn . 128.

φιλό-πευστος , = φιλοπευϑής , Phot .

φιλό-πικρος , das Bittere liebend, Arist. eth. eud . 2, 10.

φιλο-πλάκουντος , Kuchen liebend, Ath . XIV, 644 a .